ANDRZEJ KALINA
Urodzony w 1952 roku. Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Dyplom w pracowni grafiki warsztatowej prof. Andrzeja Rudzińskiego w
1980 roku. Od 1976 roku związany z działalnością Grupy Warsztat (Andrzej
Dworakowski, Marek Jaromski).
Uprawia grafikę, rysunek, sztukę akcji i sztukę książki.
W latach 1979-2006 udział w 447 wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą.
Wystawy polskiej grafiki:
Niemcy, Włochy, Finlandia, Japonia, Węgry, USA, Belgia, Luxemburg, Rosja, Holandia, Francja, Szwajcaria, RPA, Szwecja, Korea.
Wystawy indywidualne:
Warszawa (dziewięciokrotnie), Podkowa Leśna, Bydgoszcz, Puławy, Łódź,
Elbląg, Jelenia Góra, Radom, Poznań, Nowy Jork, Sapporo, Praga,
Białystok, Gdańsk, Opole, Toruń, Tarnów, Częstochowa, Legionowo,
Przasnysz.
34-krotnie nagradzany i wyróżniony za swoje prace. Ponadto został
umieszczony, jako jeden z 13 grafików polskich, w słowniku grafików
świata wydanym przez Japończyków w 1990 roku.
Prace w zbiorach muzeów:
w Szczecinie, Gdańsku, Wałbrzychu, Katowicach, Włocławku, Warszawie
(Galeria Studio, Muzeum Archidiecezjalne, Muzeum Niepodległości), Kraków
(Muzeum Archidiecezjalne), Radom (Muzeum Sztuki Współczesnej), w
Anglii (Londyn - The British Museum), we Włoszech (Catania - Instituto
per la Cultura e L'Arte), w USA (Nowy Jork - Muzeum Sztuki Nowoczesnej),
w Niemczech (muzeum we Frankfurcie).
"W sztuce Andrzeja Kaliny występuje pozorna dwoistość. W warstwie
formalnej wciąż eksperymentuje, śmiało przekraczając ustalone tradycją
granice dyscypliny (powód frustracji ortodoksyjnych jurorów przeglądów
graficznych…), ale w sferze znaczeń nie czuje potrzeby gwałtownych
zmian. Nie szuka sensacyjnych wątków, nie szokuje. Unika modnej
publicystyki. Nawet pełne ekspresji prace z okresu stanu wojennego były
wolne od dosłowności. Inspirowane aktualną sytuacją w kraju,
sformułowane w języku symboli i ciętych metafor, miały siłę politycznego
pamfletu, a zarazem zawierały przesłanie o charakterze uniwersalnym –
wyrażały namiętny protest przeciw wszelkim przejawom tyranii i
zniewolenia.(...)
Sztuka Andrzeja Kaliny nie oferuje łatwych doznań. Nie kokietuje widza
banalną urodą i łatwą do odczytania anegdotą. Przełamująca konwencje
forma prac może przy pierwszym kontakcie wprawić w konsternację widzów
przyzwyczajonych do oglądania grafiki w jej tradycyjnej postaci. Żywię
głębokie przekonanie, że po pierwszym zaskoczeniu nowością, zrodzi się
podziw i chęć zrozumienia istoty przesłania."
Maria T. Krawczyk
MIKOŁAJ KALINA
Urodzony w 1985 roku w Warszawie.
Dokumentacja fotograficzna dla Jerzego Kaliny z performanców i scenografii:
2006 – Gdańsk Festiwal Gwiazd „Most Solidarności”
2006 –Poznań „50 Rocznica Powstania Poznańskiego”
2004 i 2005 – Międzyzdroje Festiwal Gwiazd
2004 – Zielona Góra „Winobranie”
2004 – Warszawa „Rocznica Powstania Państwa Podziemnego”
2004 – Łódź „Festiwal Czterech Kultur”
2004 – Warszawa Wilanów „Luksfera”
Dokumentacja dla Andrzeja Kaliny z wystaw:
2005 – Warszawa Galeria Lufcik
2004 – Łódź Galeria Bałuty
2004 – Warszawa Galeria Test
2004 – Warszawa Galeria Art. Office
Osiągnięcia:
2006 – Wyróżnienie Honorowe w konkursie Warszawska Fotografia Artystyczna
2006 – Wyróżnienie w konkursie Fotolato
2006 – Laureat konkursu Warszawska Jesień Fotograficzna 2006 „Ślad Historii”
Wystawy zbiorowe:
- Galeria DAP Warszawa 2006,
Wystawa pokonkursowa
Warszawska Fotografia Artystyczna otwierająca
II Warszawski Festiwal Fotografii Artystycznej
- Wystawa pokonkursowa Warszawska Jesień
Fotograficzna „Ślad Historii”: Galeria Traffic 2006, galeria „Pociąg do sztuki” 2007
- Oranżeria Pałacu w Wilanowie 2007
Wystawa pokonkursowa I Bienalle Fotografii Tematycznej Wilanów 2006
- Galerii Sztuki Mediów ASP w Warszawie 2007
Wystawa pokonkursowa otwierająca III Warszawski Festiwal Fotografii Artystycznej
"Debiutancka wystawa Mikołaj Kaliny pokazuje, iż mimo że autor stoi
na początku swojej fotograficznej drogi to, jego autorskie wybory mają
już wyjątkowo spójny charakter. Prezentowane prace można by podzielić na
dwie zasadnicze grupy. Jeden z wątków dotyczy fotograficznej
interpretacji performances i instalacji Jerzego Kaliny. Nie jest to
prosta dokumentacja, lecz wykorzystująca specyficzne dla fotografii
środki wyrazu (jakim jest świadome operowanie głębią ostrości, wyborem
kadru czy też wykorzystywaniem zjawiska ruchu) autorska interpretacja
fotografowanej sceny. Autorowi nie chodzi o to, aby fotografia wiernie
odzwierciedlała rzeczywistość, lecz wprost przeciwnie, aby rzeczywistość
na jego fotografiach nabierała symbolicznego znaczenia. Na wielu
zdjęciach ważniejsze jest nie to, co one przedstawiają lecz to, co
wydają się sugerować. Ta część wystawy operuje kolorem i zastosowana tu
technika jest w pełni adekwatna do przyjętego sposobu obrazowania,
bowiem najistotniejszy jest na tych fotografiach element malarskości.
Poszukiwanie własnego sposobu na fotografowanie skierowała autora w
obszar tzw. refotografii. Tendencja ta ma w Polsce swoje korzenie
chociażby w pracach Jerzego Lewczyńskiego, Andrzeja Różyckiego czy
Wojciecha Prażmowskiego. O ile jednak wymienieni odwoływali się do
historii i rodzinnych tradycji to Mikołaj Kalina odwołuje się do innego
środka wyrazu, jakim jest film. Jego strategia polega na
przefotografowaniu filmowej stop klatki. To re- fotografowanie wykonane
jest na długim czasie ekspozycji, co powoduje efekt nieostrości obrazu.
To tak jakby autor przenosił swoją biologiczność w medium mechaniczne.
Całość odwołuje się do problemu samotności człowieka w dzisiejszym
świecie. Wykorzystywanie współczesnego medium, jakim jest fotografia i
film w sposób zatracający obiektywność medium pokazuje, iż mimo postępu
technicznego wrażliwy autor może wytworzyć oniryczną wizję blisko
związaną z własnym postrzeganiem świata, niejako wbrew technicznym
uwarunkowaniom aparatu. To wszystko pozwala z zainteresowaniem śledzić
dalsze projekty Mikołaja Kaliny, które już teraz wyraźnie wyróżniają się
powszechnej banalizacji fotograficznego obrazowania."
Zbigniew Tomaszczuk