BIESZCZADY 2006

Warsztaty plastyczne „Bieszczady 2006” to kontynuacja naszych wędrówek, które rozpoczęliśmy w 1993 roku. Uczestnikami warsztatów jest młodzież z łomżyńskich szkół, której stwarzamy warunki do rozwijania uzdolnień plastycznych poprzez kontakt z naturą, zabytkami i turystyką. Warsztaty nasze rozbudzają szacunek do otaczającej przyrody i dóbr kultury, przygotowują do aktywnego uczestniczenia w życiu kulturalnym i społecznym, uczą organizacji pracy, rozwijają twórczą wyobraźnię, poczucie estetyki.

Celem tegorocznych wędrówek były Bieszczady, ale po drodze odwiedziliśmy Kazimierz Dolny, który zwiedzaliśmy w ubiegłym roku. Zajechaliśmy także do Sandomierza, jednego z najstarszych miast Polski. (Może uda się nam za rok dokładnie zwiedzić miasto i jego okolice pełne zabytków i ciekawych historii).

W Bieszczadach zamieszkaliśmy niedaleko Komańczy w niewielkiej miejscowości – Rzepedź, skąd codziennie wyruszaliśmy na nasze wędróki i plenery po Bieszczadach.

W pierwszej kolejności powędrowaliśmy do Komańczy, do klasztoru Sióstr Nazaretanek, w którym przebywał internowany przez władze komunistyczne Kardynał Stefan Wyszyński. Powstało tam małe muzeum poświęcone Prymasowi i wzniesiony został jego pomnik.

Podążaliśmy szlakiem drewnianych cerkwi wschodniołemkowskich wzniesionych 200 lat temu. W Komańczy, Szczawnem, w Rzepedzi i w Turzańsku.

Pojechaliśmy do Sanoka, gdzie w Muzeum Historycznym obejrzeliśmy unikalną w skali światowej kolekcję XV i XVI-wiecznych ikon oraz galerię obrazów pochodzącego z Sanoka Zdzisława Beksińskiego. Zwiedziliśmy także Muzeum Budownictwa Ludowego, które jest jednym z największych skansenów w Polsce. Prezentuje około 100 zabytków architektury Dolinian, Pogórzan, Łemków i Bojków.

Wyruszyliśmy na wyprawę górską na Połoninę Wetlińską i Caryńską z zamiarem zrobienia szkiców i zdjęć panoramy górskiej i pięknych widoków rozciągających się wokół... Wspinaliśmy się południowym stromym stokiem wśród gęstej mgły i deszczu, po błocie, śliskich i mokrych kamieniach. Dotarliśmy do schroniska o wdzięcznej nazwie „Chatka Puchatka”, lecz nic poza ciasnym, chłodnym wnętrzem schroniska nie zobaczyliśmy z powodu niesprzyjającej aury – silny wiatr, gęsta mgła i deszcz.
Przemoczeni i umorusani błotem zeszliśmy ze szczytu... i zamiast na Połoninę Caryńską pojechaliśmy do Cisnej, gdzie również padał deszcz.

Pogoda dopisała nam dopiero na kolejnej wyprawie do Soliny. Tu zobaczyliśmy Jezioro Solińskie, pod wodami którego kryją się zatopione wsie. Spacerowaliśmy po betonowej zaporze. Pojechaliśmy do Polańczyka znanego z uzdrowiska, gdzie w wodach solińskich zażywaliśmy kąpieli.

Udało nam się też odwiedzić naszych południowych sąsiadów – Słowaków. Medzilaborce – miejscowość położona niedaleko granicy nie była zbyt gościnna dla nas, ponieważ podczas naszego pobytu towarzyszły nam ciągle deszcz...

Wszystkie nasze wyprawy udokumentowaliśmy na naszych pracach malarskich i w fotografiach, które można oglądać w Galerii Bonar przez ponad dwa miesiące.

Zapraszamy do obejrzenia wystawy...

Anna Bureś