Twórczość Prof. Janusza Knorowskiego, choć wynika z tradycji polskiego malarstwa pejzażowego, to idzie krok dalej w kierunku pewnej wizualnej narracji, która nie tylko wyraża rzeczywistość, co daje nam odczuć jej sensualną materialność. Janusz Knorowski podąża raz obraną ścieżką, którą cechuje pewna powściągliwość i skupienie. Artysta maluje, formułując siebie i właśnie to jest najcenniejsze. Szczerość zapisana gestem, w grubych impastach czy laserunkach, które odkrywają znaczenie bytów w zastanym świecie. Jak sam pisze:
„Przedstawianie w malarstwie autentycznych bytów przynależnych naturze i człowiekowi, to sens moich wieloletnich poszukiwań.”
Czy patrząc na te prace, nie odbieramy ich jako bytów skończonych? Obrazy te są już zamknięte. Są kropką nad i. Uchwycenie ich w taki sposób, daje nam możliwość odczucia ich cielesności. Tej żywej obecności. Artysta eksploruje przestrzenie funkcjonujące między naturą, a kulturą. Bada zależności z tego wzajemnego na siebie oddziaływania, w którym istotne miejsce pełni człowiek. Obraz „Kroczący” staje się więc punktem wyjścia do obserwacji człowieka, związanych z nim przedmiotów czy jego obecności w naturze. Kontekst relacyjny, stwarza kulturowe znaczenie, który sytuuję nas w pewnym momencie życia. W pewnym miejscu i czasie. Możemy powiedzieć, zobacz, to jest moje życie, to jest moje miejsce, mój świat. Dostrzegłem to. O jeszcze głębszym znaczeniu, jakie leży w sensie twórczych poszukiwań Profesora, są te słowa:
„Wydobyć z przypadku jego właściwość, odróżnić istotę od istnienia, pokazać przedmiot w jego oczekiwaniu na przyjęcie, zamknąć w format płótna wszystko, lecz nie poprzez przedstawienie, ale przez wniknięcie. Bardziej odsłaniać niż pokazywać, ukazywać pełnym to, co w doświadczeniu codziennym, potocznym, jawi się jako niepełne, ale odświętne.”
To malarstwo, jest wyrazem ciężaru jaki niesie za sobą nasz byt. Życia naznaczającego sobą bruzdy na ziemi. Odczuwalnością materii. Materii tak namacalnej, że pokazywanej w niewielkiej przestrzeni galerii na wystawie BLISKO, bierze nas pod lupę. Możemy do tych obrazów podejść naprawdę blisko, przyjrzeć się im. Dzięki temu zabiegowi, wchodzimy w obrazy z taką intensywnością, przez którą jesteśmy niemal pochłonięci. Stajemy się pełni.
Kaja Kozon
Profesor sztuk plastycznych. Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1988 r. Od tego roku pracuje na macierzystym Wydziale. Obecnie prowadzi tu pracownię malarstwa. W latach 1991 i 1998 stypendysta Ministra Kultury i Sztuki. Od powstania w 2005 roku Wydziału Sztuki Nowych Mediów w PJATK prowadzi Pracownię Malarstwa oraz Pracownię koloru w przestrzeni multimedialnej dla studentów studiów I i II stopnia. Autor ponad 60 wystaw indywidualnych. Promotor i recenzent w przewodach doktorskich. Członek stowarzyszeń, autorów i kompozytorów ZAIKS, artystów wykonawców SWAP, Kapituły Akademii Fonograficznej.
Współzałożyciel, z Muńkiem Staszczykiem, zespołu T. Love.
Miłośnik klasycznej motoryzacji.
INSTYTUCJA KULTURY MIASTA ŁOMŻA
18-400 Łomża ul. Wojska Polskiego 3,
tel./fax: 86/216 32 26, 216 45 53, e-mail:sekretariat@mdk.lomza.pl,
NIP:718-00-07-644 NR KONTA 73 1560 0013 2818 0753 7000 0001